Diego Landín del Río xa realizaba 'elancés' ou 'pliés' dentro da súa nai e equivocábanse quen dicía que eran agoiros de futbolista. Ía para bailarín. Aos seis anos comezou a dar clases de ballet. Era o único que acougaba a aquel neno de Marín que non paraba de bailar. Leva dedicada a súa infancia, adolescencia e primeira mocidade a esta vocación, formándose dentro e fóra de España.
Vivindo en Madrid tomou consciencia das súas raíces galegas e aumentou a súa conexión con Galicia. De feito, non quixo que a súa experencia de horfandad en referencias "de primeiro nivel" na súa terra repetísese e por iso abre o Ballet de Galicia. É un centro integral xa que contempla un círculo: formarse ao mellor nivel, formar parte dun ballet e cando a retirada do escenario chega, ofrecer unha saída formativa para continuar vinculado á danza. É o único proxecto destas características en España. Un proxecto avalado e asesorado por entidades académicas e profesionais desta disciplina artística.
En PontevedraViva Radio permítenos coñecer a súa traxectoria, ademais da súa selección musical. Unha traxectoria na que bebeu a danza de Carmen Roche, Eva López Crivillé, Orlando Salgado, Marta García, Elisa Carrillo ou Marco Goecke, cuxa experiencia, chancea, fíxolle sentir moitas veces como Anne Hathaway en 'O diaño vístese de Prada'.
Foi, por sorpresa como conta na Playlist, premio extraordinario na súa gradación universitaria. A perseveranza acompáñalle e é a que lle permitiu "chegar, porque hai sitio para todos". Nos seus veintiseis anos hai renuncias, por suposto, pero "bailar foi a miña decisión" e o "máster de vida" que atesoura, compénsalle, como di este bailarín, coreógrafo e director.