Non puido ser: Outro ano no inferno tras empatar (0-0) en Puertollano
Por Ramiro Espiño & Diego Torrado
Creada e actualizada
Creada e actualizada
Non puido ser. Non houbo milagre e o Pontevedra afrontará a súa cuarta tempada no "inferno" da terceira división, tras empatar sen goles a domicilio fronte ao Puertollano, que fixo valer a renda da ida, e que foi superior aos granates non en xogo, pero si, e de lonxe, en oficio e pegada.
Esas precisamente foron as dúas claves dunha eliminatoria na que os de Manu Fernández loitaron, levaron o peso do xogo en ambos partidos, pero careceron de acerto no remate. Os granates quédanse apeados do último tren na estación final, pero fano coa cabeza ben alta, habendo competido ao límite das súas posibilidades, e chegando ata máis lonxe do que case ninguén podería pensar mediada a tempada.
Non houbo milagre. Non hai ascenso, salvo que chegue nos despachos a costa da desgraza doutros clubs en apertos. Pero polo menos a tempada serviu para mostrar o camiño, para conseguir devolver a ilusión a unha afección desencantada e desenganchada co equipo. Agora queda esperar que o Consello tome nota e póñase a traballar de inmediato para devolver ao Pontevedra ao lugar que lle corresponde, que, pese ao que algúns pensan, non é a terceira división.
Polo que respecta ao partido, os dous adestradores optaron por repetir de saída os mesmos onces e idéntica formulación que no choque de Pasarón. Uns para facer valer a vantaxe da ida. Outros, obrigados a asumir o papel de "locais" levando o peso do partido, en busca dunha máis que complicada remontada.
Froito diso foi un partido xogado con escaso ritmo. O Pontevedra non era capaz de subir a intensidade do xogo e ao Puertollano non lle interesaba, cómodo no papel que tan bos froitos deulle a semana anterior.
Aos granates fallábanlles os seus pesos pesados. Os homes que debían asumir maior protagonismo non aparecían. Pablo Carnero, esvaecido. Fran Fandiño, intentábao de mil xeitos, pero nos últimos metros perdíase. David Pérez non estaba, e únicamente Tubo daba a sensación de poder desequilibrar cada vez que encaraba á súa oponente.
No centro, Pedro Crespo non atopaba o seu sitio nin lograba marcar un ritmo máis vivo, convertendo a Kevin Presa no xogador máis activo e máis acertado do equipo granate.
Pola súa banda o Puertollano deixaba pasar os minutos. Abastecido atrás. Contundente nas súas accións, pero sen apenas presencia en ataque, onde Hugo Díaz era unha illa, aínda que non puido aproveitar o nerviosismo que en ocasións mostraba unha zaga granate, na que David Feito estaba lonxe do seu mellor nivel, e Miguel complicábase en exceso nun par de accións, por falta de intensidade na disputa.
Os primeiros minutos xa deron clara mostra do que sería o partido. O Pontevedra dominaba, facíase co coiro, pero faltáballe mordente arriba, precisión no último pase e no disparo final.
Pouco tardarían os granates en dispoñer da primeira ocasión. Corría o minuto 2 cando David Feito lanza un corner pasado, e Fran Fandiño remátao, con pouco ángulo, fóra.
Serían tamén para Fran Fandiño as dúas seguintes chegadas con remate. Unha aos 5 minutos, mandando alto un centro de David Pérez. A outra no 13, cando optou por disparar e marchóuselle alto, sen advertir a presenza á súa dereita de Tubo, que se atopaba totalmente desmarcado.
Aos poucos o Puertollano ía conseguindo o seu obxectivo de que se xogase o menos posible, aínda que fose a costa de renunciar a buscar a sentenza. Iso trouxo consigo que ata o minuto 28 non chegase a seguinte acción de perigo para a súa área. E sería nunha boa combinación visitante, minuto 28, iniciada por Kevin Presa, con apertura de Tubo para a chegada de Adrián, que puxo un centro raso ao que non chegou Pablo Carnero.
O conxunto manchego, que non pisara a área de Edu, fíxoo por primeira e única vez no minuto 39, cando Rubén Gómez desborda a David Feito e desde a liña de fondo pon un envenenado centro ao que non chega Hugo Díaz. Foi a única, escasa sinal, que o Puertollano deu de intentar buscar a meta rival.
Manu Fernández moveu ficha tralo descanso, dando entrada ao xuvenil Tomás, en busca dese "último pase" que é a mellor calidade do mozo xogador. E ambos equipos seguiron na mesma liña. O Puertollano, cómodo na súa vantaxe e no campo. Cómodo tamén na escasa inquietude que lle provocaba o aparente dominio granate. O Pontevedra instalado nun xogo tan insípido como ineficaz.
Pablo Carnero lanza unha falta frontal por enriba do travesaño e Tomás inténtao de cabeza, pero o balón dá nun defensa e chega sen forza a Reguero.
O adelantamiento de liñas dos granates permite ao Puertollano atopar máis espazos para saír á contra. Froito diso chega o seu primeiro disparo entre os tres paus. Sen perigo. Fíxoo Alexis, desde a frontal, ao centro da portería e Edu atrapou con facillidad.
Á desesperada o técnico granate dá entrada a Javi Otero e Kevin Levis, buscando máis chegada e sobre todo máis remate. E o Pontevedra acentuou o seu dominio, na mesma medida que o Puertollano as súas posibilidades de conseguir a contra que buscaba.
A cada minuto que pasaba o Pontevedra gañaba máis metros, pero era o único que lle permitiía un Puertollano que, como en Pasarón, volvía tirar de oficio cando lle conviña para arrefriar o partido.
O Pontevedra intentábao, pero os riscos asumidos para encerrar ao seu rival aproveitábaos Valdivia para crear un perigo que ata entón non existira. Nunha desas rouba un balón a Pablo, pero o seu centro non o aproveita Chumillas.
Aínda puido o Pontevedra meterse na eliminatoria e inquietar á grada local cando a falta de sete minutos unha falta lanzada por Tomás pon o balón na cabeza de Pablo Carnero, absolutamente só, pero o que tantas tardes salvou ao equipo co seu acierto rematador, nesta non estivo fino e mandou o balón por encima do longueiro.
Aí apagáronse as opcións granates. Incluso os locais puideron levarse un triunfo que non sería xusto, cando de novo Valdivia é freado en falta na frontal do área. O lanzamento de Salva, que buscaba a cruceta, mandouno Edu a corner.
O pitido final deu paso ás bágoas. De alegría no Puertollano, de tristeza nos granates que seguen un ano máis no inferno da terceira división, aínda que caen con orgullo, coa cabeza alta. Non foi un bo partido, pero a eliminatoria non se perdeu aquí. O resultado da ida foi determinante e o superior oficio do conxunto manchego a clave en ambos choques.
CD PUERTOLLANO (0): Reguero (1);Troyano (1), Miguel Ángel (2), Álex Fernández (2), Verdú (1); Salva (2); Rubén Gómez (1), Javi Pérez (1), Alexis (2), José Manuel (1); e Hugo Díaz (2).
Sustituciones: Valvidia (2) por Alexis, minuto 68. Chumillas (1) por Hugo Díaz, minuto 76. Iván Limón (s.c.) por Rubén Gómez, minuto 93.
PONTEVEDRA CF (0): Edu (1); Adrián (2), Pablo (1), Miguel (1), David Feito (1); Pedro Crespo (1), Kevin Presa (2); Tubo (2), Fran Fandiño (1), David Pérez (0); e Pablo Carnero (1).
Sustituciones: Tomás (2) por Fran Fandiño, minuto 46. Javi Otero (2) por David Pérez, minuto 60. Kevin Levis (1) por Kevin Presa, minuto 63.
Árbitro: Juan Manuel Ruiz Aguilera (colexio andaluz), auxiliado nas bandas por Patrick Marvin Bewernick Galayo e Antonio Javier ÿrtega Ávila. Amonestó a Troyano, Rubén Gómez e Salva, polo Puertollano, e a Miguel, Pedro Crespo, Adrián, Pablo Carnero e Pablo, polo Pontevedra.
Incidencias: Estadio Municipal de Puertollano "Nuevo Cerrú". Uns 3.200 espectadores, con ao redor dun centenar de afeccionados pontevedreses. Partido de volta da final polo ascenso a Segunda División B.
VESTIARIOS:
MANU FERNÁNDEZ: Non era o mellor momento para o técnico granate, que se mostraba satisfeito do traballo do seu equipo, pero moi disgustado por non poder conseguir o obxectivo do ascenso: "Foi unha pena. Creo que non nos mereciamos acabar así. Teño un equipo que non mo merezo, realmente. A xente desta plantilla é extraordinaria, por iso é unha pena que este grupo non consiga o ansiado ascenso, por eles sobre todo, por min encantariame, pero por eles porque o merecen todo".
"Si, sorprendéronnos nese sentido defensivo. Esperabamos un equipo de posesión, de toque de balón e a verdade é que viñeron a Pasarón a defenderse e leváronse a vitoria e a partir de aí a eliminatoria empezouse a perder cando se adiantaron no marcador. A partir de aí eles fixeron 170 minutos de traballo, de evitar que xogásemos, souberon defenderse ben, e creo que é por iso polo que non pasamos a eliminatoria".
Manu Fernández: "Este equipo ten que ser campión da terceira galega se quere aspirar a ascender"
"Faltounos ese pase, ese acerto final. Quizais na nosa plantilla non exista ese xogador con esa clarividencia nos metros finais, ou eu non o atopei, pero fixemos moitas cousas ben. Hoxe dominamos ao rival no seu campo, aínda que nos faltou chegar a tres cuartos cun pouco de criterio. O quedar primeiro de grupo é unha vantaxe que é difícil de igualar. Por desgraza na última xornada sufrimos o que sufrimos. Si existe un proxecto continuista, que non o sei, intentaremos por todos os medios ser campións. Este equipo ten que ser campión da terceira galega si quere aspirar a ascender".
"Reenganchar á afección é un mérito absoluto dos xogadores. Desde fóra aínda que non saibas de fútbol ves quen se entrega e quen non. Estes xogadores deixáronse a alma en cada partido e a afección é intelixente e sábeo ver".
JOSÿ MANUEL FERNÁNDEZ: Tristeza, era o aspecto que reflectía a cara do presidente pontevedrés ao término do partido: "Marcaron esta eliminatoria os erros no partido de ida e iso é o que pesou como unha losa. Eu non teño ningunha queixa do partido de hoxe, porque o equipo estivo ben, pelexou nun campo como este onde é tan difícil marcar gol. Non estou descontento do compromiso nin da actitude".
"Non hai outro camiño. O Pontevedra ten que ascender a Segunda B e hai que poñer os medios para que este equipo dea o salto, primeiro por ser o Pontevedra e é unha obrigación, e logo porque a afección esíxeo así. Este ano conseguimos devolver a afección a Pasarón, que era fundamental, porque á fin e ao cabo o club é a quen lles pertence, aos seus afeccionados, aos seus abonados, aínda que haxa accionistas que lógicamente teñan o seu peso, pero este club é da afección, e por iso ten que volver ao lugar que lle toca que é ascender de categoría canto antes".
José Manuel Fernández: "Se hai algunha persoa que di que o Pontevedra ten que estar en terceira diríalle que está tolo, que non está nos seus cabais"
"Si hai algunha persoa que di que o Pontevedra ten que estar en terceira diríalle que está tolo, que non está nos seus cabais. O Pontevedra, estea quen estea á fronte do mesmo, só pode ter un obxectivo, que é recuperar a categoría. Eu non sei o que vai pasar, isto evidentemente é unha decepción, pero indícanos o camiño a seguir. O cuarto ano ten que ser o definitivo e o que marque o regreso deste club á categoría que lle corresponde".
"Si o ascenso ponse a tiro administrativamente, o Pontevedra tería que aproveitar esa opción. Hoxe péchase unha porta e mañá ten que abrirse outra, pero o proxecto que se faga ten que ser sempre gañador, aprender dos erros e apostar polo que hai que apostar, facer un equipo suficientemente competitivo para, respectando aos demais de terceira, dar o salto definitivo e para iso necesitamos ter os medios suficientes, e falo de medios humanos".