Se alguén que vivise alleo ao sucedido no que levamos de 2020 chegase este luns ás praias da ría de Pontevedra non acertaría a imaxinar o ocorrido nin o que sucede. Salvo algún que outro pequeno cartel con recomendacións sanitarias ante a COVID-19 nalgúns areais e as mediáticas separacións de espazos nun pequeno espazo de Silgar; nada a primeira vista resulta discordante co que podería ser calquera outro momento alleo á pandemia.
As tres praias máis próximas á zona urbana de Marín: Portocelo, Mogor e Aguete presentaban unha estampa cun elevado número de bañistas. Tirando das recomendacións sanitarias quedaban no suspenso: gardar os dous metros de distancia tanto na auga como na area; se non é posible manter ese espazo utilizar a máscara; actividades deportivas individuais, sen contacto e mantendo distancias; ou grupo máximo de quince persoas - sexa ou non para celebrar un aniversario -. A única máxima cumprida era por necesidade: as duchas carecían de auga e os vestiarios estaban pechados, así que non había posibilidade de uso.
Cambiando a marxe da ría, os areais de Poio tamén rexistraban en maior ou menor medida asistencia de bañistas. En Sanxenxo, as dúas praias urbanas de Cabeceira e Silgar recibían unha moderada afluencia de persoas. O espazo en ambos os casos era sobradamente suficiente para manter as distancias, con ou sen intención. Con todo, os asiduos sinalaban que atopaban máis persoas que as habituais para un día de semana finais de maio. E é que "se botaba máis de menos que nunca" comentaba un veciño de Sanxenxo.
Se os adultos gozaron deste permiso na segunda fase da 'desescalada', os máis pequenos non quedaron atrás; son como sempre os menos preguiceiros á hora de entrar no mar: "o primeiro que fixen foi bañarme" corroboraba unha nena que aproveitaba a primeira tarde de praia acompañada da súa nai e a súa avoa. Por agora en Silgar, seguen estendendo toallas e colocando cadeiras sen ter que estar pendentes de zonas acoutadas.