Antón Roel Villanueva
Votar ao Carballo de Santa Margarida
Murchan as follas das árbores que caen paseniñamente ao chan, remuiños de vento arrastran as que xa caeron, ceos grises que preludian a choiva, e tempo de outono. Volve o máis Vello Carballo do Reino de Galicia, que dicía o Pai Sarmiento, á palestra, non quere renderse nin ficar no esquecemento, quere irse cando lle chegue a súa hora sendo a Árbore Europeo do Ano e para iso precisa da nosa axuda votando por el grazas a iniciativa da asociación AC do Sentir do Carballo de Santa Margarida que volven a presentalo, agardando que co apoio da cidadania esta vez sexa a derradeira e que logre o merecido recoñecemento europeo, pois de todos nós xa o ten dabondo.
Agora xa vai moi velliño, tanto que precisa de muletas que o sosteñan de pé, volve senterse querido polos seus veciños, logo de moitas aldraxes sofridas ao longo de máis de oitocentos anos de vida, volta sentir a alento e pulo de moita xente que o quere e non deixa que se senta como un vello só nunha residencia agardando a visita dun familiar que nunca chega, agora se sente querido e admirado por todos os galegos e galegas de corazón que pensan que é merecedor dabondo dese titulo e agarda con novos folgos a carón da capela de Santa Margarida as boas novas.
O noso carballo de referencia, o dos troncos retorcidos, o do Coloquio do Tío Marcos da Portela do xenial Pai Sarmiento, a árbore memoria e testemuña de historias de moitas xeneraciòns, agora está feliz pois ao seu caròn dunha landra súa agromou outro carballo que é como un neto para el, séntese orgulloso de ter un herdeiro, xa non está tan só, fala con el e cóntalle historias que ao longo de tantos anos garda na memoria, xa que probablemente é o ser vivo máis antigo de Galicia e testemuña de moitos secretos, aldraxes e promesas e xuramentos que se fixeron ao seu caròn, referente e testemuña viva da nosa historia.
Aínda sente como os paxariños aniñan nas súas pólas, e as vacalouras ocupan os seus covexos. Resiste a vella árbore aínda coas veces se sente abandonado cando o esquecemos e non o visitamos e non lle procuramos os coidados que precisa como podalo cando é o tempo, agora no outono da súa longa vida agarda con ilusión un recoñecemento para poder irse en paz pero precisa a nosa axuda. Votade para a Árbore Europea do Ano na aplicación https://www.xn--arbolybosquedelao-uxb.es/carballo-de-santa-margarita-pontevedra/. Entre todos e todas ímolo lograr: Mil primaveras máis para o Carballo de Santa Margarida.