Entrar nos 40 en corentena e cun 'Feliz Cumpleaños' permanente no salón
Por Natalia Puga
Iván Puentes levaba un ano pensando en que este 17 de abril cumpriría 40 e, para celebrar o cambio de década, tiña en mente organizar unha "festa especial" con familiares e amigos. O avance do coronavirus e o confinamento obrigado de toda a poboación frustraron os seus plans e, aínda que a celebración non faltou, foi moito máis íntima do esperado. En calquera caso, sabe que non a esquecerá nunca, polo simbolismo de chegar á corentena en plena corentena, porque a súa familia e o seus veciños lle deron unha fermosa sorpresa e porque, en pleno estado de alarma, todo se grava na retina con moita máis forza.
Os catro convidados da súa festa foron el mesmo, a súa esposa Marta e os seus dous fillos, dous pequenos de 7 e 3 anos a quen tamén lles tocou soprar as velas confinados no seu piso de Pontevedra. O maior, Mario, cumpriu 7 o pasado 13 de marzo, o mesmo día que Pedro Sánchez anunciou que se activaría o estado de alarma que imposibilitou a celebración da súa festa de aniversarios. Ao menor, Tomás, quédanlle tres días para chegar aos 4.
Es terceiro aniversario en corentena da familia de Iván Puentes será o 20 de abril e, cando chegue a data, esperaralle no salón da súa casa un 'Feliz Cumpleaños' colgado da parede. As letras xa case forman parte da decoración do fogar, pois colgáronse alí o 13 de marzo e permanecerán, como mínimo, ata ese día.
A festa que tiña pensado organizar Iván Puentes, concelleiro socialista no Concello de Pontevedra, tiña como un dos seus obxectivos servirlle de "axuda psicolóxica" para "superar a barreira" dos 40, un cambio de década que a moitas persoas adoita custarlle pero que a el, desde a perspectiva actual da crise do coronavirus, deixou de resultarlle transcendental.
"Cambiar de década sempre é importante", recoñece, pero engade que, coa que está a caer, "preocuparse por cumprir 40 é unha frivolidade". E é que a enfermidade que axexa e a situación de confinamento fai que a perspectiva cambie: "neste contexto, dáste conta do superficial que son moitas veces as túas preocupacións", asume Iván Puentes.
O caso de Iván é común a moitos cidadáns, que estes días están a cumprir anos e a vivir datas sinaladas coas limitacións do estado de alarma que cambiaron por completo nosa forma de vida e de relacións sociais. No seu caso, cando se declarou o estado de alarma, pensou que para o 17 de abril todo estaría solucionado e podería celebra os seu aniversario con normalidade, pero hai xa días que tiña moi asimilado que "vai ser que non", que o celebraría en casa "como mellor póidase". A súa familia e os seus veciños fixeron que, a pesar das limitacións de mobilidade, fose unha gran celebración.
Este venres alguén tocou ao timbre e, cando abriu, os autores da sorpresa xa marcharan, por aquilo de manter a distancia social, pero deixaran un agasallo. A porta esta decorada polo exterior e atopou no chan con varias latas de cervexa e unha torta feita polos seus veciños. A sorpresa foi total, a pesar de que a convivencia 24 horas ao día dificulta a intimidade e el escoitara á súa muller "conversacións estrañas" que lle facían pensar que algo estaba a tramar.
Para celebralo, ademais a diferenza da súa rutina diaria de cociñar en casa, decidiron pedir comida a domicilio, como unha forma de axudar aos negocios de Pontevedra que seguen traballando a porta pechada para preparar comida para levar. Segundo explica, seguiu as recomendacións da súa compañeira Yoya Blanco, concelleira de Promoción Económica, e "exercendo de Pontelover, comemos unhas carrilleras de O Bioco", na rúa Manuel Quiroga.
Especial tamén foi o aniversario do seu fillo maior e esperan que sexa o do pequeno, suplindo con imaxinación os agasallos materiais e a ausencia física de familiares e amigos. Para o primeiro xa tiñan reservada unha festa nun parque de bólas cos amigos invitados e o neno quedou decepionado. Xa o día anterior se suspenderan as clases e estaba encerrado na casa e, a maiores, quedou sen celebración, pero a súa familia e os seus veciños fixéronlle esquecer a decepción.
"Primeiro frustrouse e quería chamar a Pedro Sánchez para que lle deixase celebrar o aniversario", indica o seu pai, pero a festa na casa, co salón decorado e os agasallos que xa lle tiñan comprados alegrárono. Como colofón, "polo patio de luces cantáronlle o 'cumpleaños feliz' e quedou alucinado de que todo o mundo saíse ás xanelas para aplaudirlle a el".
Foi, "unha maneira diferente de celebralo" e el "levouno razoablemente ben". De feito, o seu pai destaca que os seus dous fillos están a darlle unha lección a el e á súa muller, pois asimilaron a nova rutina con normalidade e nin un día pediron saír á rúa. Para os seus pais faise, en ocasións, máis complicado, pero tamén teñen asumido que coa situación actual de persoas enfermas e falecidas "queixarse de non poder saír á rúa non ten sentido, é unha frivolidade".
Ademais, Iván destaca que, coronavirus aparte, "sempre digo que eu asinaría por quedarme na situación na que estou agora: son feliz, temos saúde, traballo...". En xeral, "non tiven outra época persoal mellor que esta" e que o importante foi "celebrar que estás aquí e que cumpres anos", o confinamento é xa o de menos. O seu fillo pequeno deulle unha lección nese sentido hai días pois lle dixo: "o coronavirus non me gusta porque hai xente que está enferma, pero se dura un pouco máis, non me importa porque así estou convosco en casa". Un cambio de perspectiva que fai mirar a vida con outro prisma.
Agora xa teñen a vista posta en cando todo isto pase e poidan celebrar os 40 como o merece o cambio de década. Será cunha viaxe, pois a Iván "o que máis me gusta na vida é viaxar", sempre adaptándose ás limitacións que xa sabe que terán os desprazamentos durante os próximos meses e a un destino de proximidade, pois para desconectar e gozar a experiencia non é necesario cruzar o charco ou subirse a un avión e el mesmo recoñece que a viaxe no que máis desconectou na súa vida foi a súa primeira experiencia no Camiño de Santiago. A espera tampouco lle preocupa, pois, cando casou, tivo que agardar un ano para a lúa de mel.