A conexión pontevedresa de "Patria"
Por Alejandro Espiño
Cando Bernardo Pajares (Vilagarcía, 1983) chegou a Madrid, con apenas vinte anos, non podía imaxinar que en 2020 viviría unha pandemia, que case non vería á súa familia, que tería que suspender a súa voda ou que acabaría traballando cunha das cadeas de televisión máis prestixiosas do mundo, inmerso nunha serie que revolucionou a toda España: Patria.
A chamada de HBO, alá polo mes de febreiro, "alegroume o ano nese momento e imaxínate despois", explica Bernardo, que hai tan só unha semana publicaba o último episodio do podcast de Patria, a adaptación televisiva do best-seller escrito por Fernando Aramburu.
Ese foi o encargo da plataforma estadounidense. Un podcast no que, acompañado do creador da serie, Aitor Gabilondo, e todos os seus actores, foi debullando todos os segredos dunha ficción que narra o impacto do terrorismo de ETA sobre dúas familias vascas.
"Preguntáronme se me interesaba facer un podcast dunha das súas series, pero non me dixeron cal", lembra este arousán afincado en Madrid, que aceptou sen dubidalo "a pesar de que estaba cos preparativos da voda". Cando lle confirmaron que se trata de Patria, soubo que acertara. "Díxenlles que si, que o faría como fora", engade.
El xa lera o libro "e gustárame moitísimo". Cando soubo que HBO ía adaptar a serie "o último que pensaba era que ía acabar traballando nela", destaca Pajares, que gravando este programa, para o que tivo unha "liberdade total", sentiuse "como un espectador afortunado que pode preguntarlle o que queira aos que fixeron a serie".
Recoñece Bernardo que o que máis lle sorprendeu deste percorrido polas reviravoltas de Patria foi "ver como é a mente do creador dunha serie", moitas veces máis ligada á súa intuición que a un traballo calculado, pero sobre todo comprobar que "todos tiñan en común o seu amor polo proxecto e se os escoitas dáste conta que é un apego real".
"En todos tamén se notaba a cautela coa que falaban do terrorismo de ETA", porque ao apostar por un reparto integramente de actores vascos, "todos o viviron ou, os que son máis novos, oírono nas súas familias". Non querían que ninguén sentise molesto, apunta o director do podcast, "pero sabían que a serie ía molestar aos extremos".
Patria, segundo este galego, revolucionou a todo o país "porque aborda un tema que nos toca un pouco a todos", uns porque o viviron nas súas carnes e outros a través das noticias. "Eu aínda lembro perfectamente todo o de Miguel Ángel Blanco", afirma. "Que esa dor se vexa nunha serie que está feita con tanta verdade, é o que fai que chegue tanto".
O seu traballo para HBO quizá lle dera unha maior popularidade a este pontevedrés, pero o certo é que desde que chegou a Madrid, alá polo ano 2003, non parou de colleitar éxitos.
"Madrid é un amante que te colle e faite sufrir ao principio, pero logo xa non te solta", evoca Bernardo sobre unha cidade que os primeiros meses resultou algo hostil para el. "Ao principio sentíame moi pequeniño e moi só. Vindo dunha aldea vía todo demasiado grande", lembra. Pero, por sorte, iso pronto cambiou e atopou o seu sitio.
Ao principio, recoñece, "non sabía se ía estar un ano, dous ou tres" e leva case dúas décadas. "E iso que non pensaba que me ía a quedar para sempre", afirma entre risas. Pero claro, alí atopou o traballo dos seus soños -dirixe a oficina de copias no Museo do Prado- e ao amor da súa vida co que, esta vez si, "casarei o verán que vén, sexa como sexa".
Con el, Juanra Sanz, comparte ademais dun proxecto vital á outra "nena dos seus ollos": o programa de radio Arte compacto, un dos primeiros -senón o primeiro- podcast que houbo de arte en español. Bernardo creouno en 2013 cando a radio por internet "aínda estaba en cueiros". Non tiña máis que un micrófono e un portátil "e sen ter nin idea" lanzouse á aventura.
Agora o proxecto cambiou "e facemos o programa entre os dous", mesturando a arte coa vida cotiá de ambos, algo que "me fai moi feliz e espero que teña un percorrido aínda moi longo", aínda que o seu traballo no Museo do Prado ou as súas colaboracións con Kinótico, o programa de cine e series de Onda Cero, impídanlle dedicarlle máis tempo.
"Estamos a publicar un capítulo cada quince días e estamos moi contentos coa acollida", celebra un Bernardo Pajares que asegura que "ás veces paso máis tempo no Prado que na miña casa". Alí, afirma, encántalle recibir a visitantes de Galicia "porque aproveito para falar en galego". Así que xa sabedes. Se ides, preguntade por el.