Alicia, a adolescente de Ponte Caldelas que tras "anos esperando" cambiou de sexo no rexistro coa Lei Trans
Por Alejandro Espiño
Aos seus 16 anos recentemente cumpridos, Alicia Arruti foi a primeira adolescente galega en acudir ao rexistro civil para cambiar de sexo grazas á entrada en vigor da nova lei trans. "Levabamos anos esperando que chegase este momento", asegura.
"Estou moi feliz e con ganas de que nos chamen do rexistro para darme os novos papeis", afirma esta moza de Ponte Caldelas que confía en poder estrear o DNI co sexo axeitado á súa identidade nun prazo de catro meses.
A nova lei, celebra Alicia, é un "gran avance" para todas as persoas trans, xa que ata agora para poder completar este trámite administrativo "facíannos estar dous anos con hormonas e obter unha chea de certificados médicos".
E, aínda cumprindo todos eses requisitos, no caso dos menores obter un aval xudicial, é dicir, "depender de que un xuíz dixese si ou dixese non", subliña a adolescente pontevedresa.
No seu caso, empezou a ser consciente da súa realidade cando tiña apenas 9 anos. Non foi ata catro anos despois, "cando saín do armario" como nena trans. Ata entón prefería asegurar que era gai "porque me parecía como algo máis fácil de dicir".
"En xeral nunca atopei ningún problema", recoñece Alicia Arruti, na súa contorna máis inmediata. Os seus pais aceptaron a súa condición desde o primeiro momento e por iso, aínda que xa non era necesario coa nova lei, non foi soa aos xulgados para cambiar o seu sexo rexistrado.
Foi acompañada da súa nai "porque xa que conto co apoio da miña familia parecíame a mellor opción". Para ela tamén foi un gran día. "Quixen acompañala e facer ese trámite con ela porque a apoiamos en todo", subliña María.
Alicia cambiou o seu nome hai xa ano e medio, pero para a modificación no rexistro tivo que esperar máis. Ía pedilo coa antiga lei "pero non sabiamos como ía terminar", reflexiona a súa nai, polo que "nos arriscamos e decidimos esperar".
"Estabamos impacientes", sostén a nai de Alicia, que rememora como o pasado xoves, o primeiro día coa Lei Trans en vigor, presentáronse no rexistro civil de Pontevedra. "Fomos con toda a ilusión do mundo", aínda que alí tamén chocaron coa burocracia.
Nun principio dixéronlles que a lei non estaba vixente aínda "pero cando lles dixemos que si, comprobárono e fixeron todos os trámites", resumen nai e filla, que defenden que "é moi importante que concorde a túa identidade co que pon nos teus documentos".
Grazas a esta nova lei "non teñen que estar a demostrar continuamente a súa condición", asegura María, que arroupa á súa filla cando esta engade que tras este gran paso "non nos podemos esquecer das persoas non binarias, os migrantes ou os menores de 12 anos".
Alicia, que é representante do alumnado do seu instituto no consello escolar, chegou a asesorar a varios dos seus compañeiros, algo que fai encantada porque "sempre me gusta loitar polo instituto e se podo facelo polas persoas trans, mellor".
A este respecto, a súa nai asegura que "eu tiven claro desde o principio que a ía a apoiar" pero aínda así decidiu acudir a Arelas, unha asociación formada por familias de nenos e adolescentes trans, "que me axudaron moito e puxéronme ao día no que tiña que facer".
Por iso é polo que María destaque a importancia de realizar un labor pedagóxico e de concienciación entre a xente, especialmente pensando nos menores "que non teñen o apoio da súa familia e da súa contorna", logrando que os centros escolares sexan "espazos seguros".
En todos eles, profesores e alumnos deben colaborar, segundo engade a nai desta moza pontevedresa, para os colexios e os institutos sexan lugares "nos que se vele pola súa integridade física e moral e onde se lles respecte, non se lles faga burla e se lles apoie".