Nacín no Sanatorio de Santa María coma tod@s os da xeración do 65.

Vivín e medrei en unha Pontevedra, que lembro sucia, invivibel e insufrible, onde as rúas, prazas e beirarrúas, eran propiedade dos coches, onde a Xunqueira era un espazo para amorear cascallos de obra eiquí, colchóns e somieres alí, e lixo acola, e o cheiro que impregnaba e viciaba o ar que respirabamos grazas a E.N.C.E, a empresa "pestera", unha cidade tan aleixada do que é hoxe, coma o día da noite, o Polo Nordés do Polo Sur ou Nova Zelandia da súa antípoda. Pontevedra é hoxe unha cidade viva, para vela, vivila e gozala.

Son sueco por convicción, cubano por devoción e todos os venres escapo do feismo que invade e ultraxa cada recuncho de Galicia, e dirixo meus pasos cara a Portugal, Camiña, Vila Nova de Cerveira, Guimarães, Arcos de Valdevez, Viana de Castelo, Braga, chegando as veces ata Porto, pobos aquelados, coidados, xeitosos, con recunchos encantados e arquitecturas fermosas, son galego so cando falo, e falo galego desde meu primeiro ano en A Coruña, grazas e coma reacción ao sentimento e empenamento anti galego de Paco Vázquez alcalde de La Coruña.

Fixen a E.G.B, no Colexio Público Álvarez Limeses, e lembro coma se fora hoxe o día que saíndo do Portal do Bloque III, da Travesía Casimiro Gómez, hoxe Rúa Amado Carballo, as cores esvaecéronse, desapareceron, unha paisaxe era para min un verde monótono e monocromo, e unha furgoneta de correos un amarelo leve, conteillo a miña nai, mais miña nai pensou que eran cousas miñas, tiña 14 anos, ademais das cores, as miñas capacidades cognitivas e de aprendizaxe, víronse considerablemente reducidas, eu non entendía o por qué... qué me estaba pasando, terían que pasar 34 anos para comprendelo. Estudei B.U.P., e C.O.U no Instituto Sánchez Cantón, sen demasiados problemas, a pesares dos meus problemas.

Os 18 anos comecei Arquitectura, na Escola Superior de Arquitectura de A Coruña, desde cativo eu quería ser arquitecto, coido que en gran parte polas casas que veia de Cesar Portela, e que eran ínsulas de harmonía e beleza, nun medio dominado e castigado polo mal gusto, a chabacanería e a mediocridade, unha Galicia inzada de esperpentos, coa arquitectura non puiden, e en algúns anos máis dos tres que dura a carreira, eu rematei Arquitectura Técnica, de corazón considérome un esteta do medio...

A miña historia coma escritor, aprendiz de Galeano, meu escritor de cabeceira, miña referencia, coido que a él débolle miña intención de escribir xa que escritor era o de Montevideo, coma ía dicindo, comecei a escribir o 1 de Febreiro do ano 2013, despois dunha estadía de 12 días na Residencia Montecelo, o diagnóstico foi epilepsia, ese mesmo día saín de Montecelo e cando ía cos meus pais no coche cara a Tenorio, achegándonos a Bora, vin unha morea de pequenas fincas, limitadas por baixos muros de penedos, e en cada un de aqueles minifundios eu percibía un verde diferente, verde claro, obscuro, enebro, pistacho, fieito, esmeralda, trebol, piñeiro, musgo, lima, azebache, alga, cartuxa, crocodilo... en febreiro do ano seguinte gozaría co azul máis intenso do mar Caribe, en Varadero, Provincia de Matanzas en Cuba, non cambiaría as cores pola miña enfermidade.

O 14 de Marzo fun a revisión, eu manifesteille o neurólogo que non cría que fora epiléptico, el miroume, de arriba abaixo e de abaixo arriba, e ignorou meu parecer, o que eu sentía e sufría cada día.

Miña irma dou con Alfonso Castro, neurólogo en Santiago, e o 8 de Maio dirixinme a súa consulta na Praza da Rosa, o doutor en pouco máis de unha hora, observando os meus movementos, dou o seu diagnostico, coreoacantocitosis, quedaba pendente dun analise de sangue e reconto de acantocitos, eu non precisaba da confirmación dun análise, Alfonso Castro atopara a miña agulla no palleiro, o 22 de Agosto, un analise de sangue con reconto de acantocitos, confirmou o diagnóstico de Alfonso Castro e o que eu xa sabía.

Auto editei un libro "Non son Contos Chineses", con unha tirada de 300 exemplares, conseguín vendelos todos, estou pensando nunha nova tirada, con algúns cámbeos no contido.