Hoxe en día, resulta impensable ler un xornal, ver televisión ou navegar por redes sociais sen tropezar con palabras como: selfie, influencer, like, follow, hashtag, sharenting, ghosting, trolling, spam, phishing, cyberbullying, meme, gadget, startup, hacker, bug, cloud computing, big data, online dating, e-commerce, streaming, webinar, artificial intelligence, … e poderiamos seguir, xa que a súa lista é abafadora.
Parece que o galego ou o castelán están a converterse, como diriamos en inglés, nun auténtico "melting pot", é dicir nun “crisol” lingüístico onde os anglicismos proliferan como fungos despois da choiva. E é que, abrir calquera medio de comunicación é como mergullarse nun océano de palabras en inglés, moitas veces sen unha tradución clara.
Que sería de nós sen poder compartir os nosos "posts" nas redes sociais ou sen saber que é un "trending topic"? Ademais, quen quere dicir "retroalimentación" cando pode dicir "feedback" e soar máis "cool"? Parece que para ser máis “moderno, xenial e interesante” hai que dominar un vocabulario cada vez máis anglosaxón, deixando de lado as ricas expresións da nosa lingua materna.
Nesta nova era dixital, onde a información viaxa á velocidade da luz, é inevitable que xurdan novos termos e expresións. Con todo, é importante reflexionar sobre o impacto que estes anglicismos teñen na lingua, xa que se infiltraron no noso vocabulario como un virus informático, infectando até as conversacións máis cotiás. Parece que falar en galego ou castelán puro e duro converteuse nunha especie de anacronismo, un signo de falta de modernidade ou, peor aínda, de descoñecemento.
Non nos enganemos, o abuso de anglicismos ten consecuencias profundas que van máis aló de ser un problema estético. Por un lado, o uso indiscriminado de anglicismos crea unha barreira comunicativa, especialmente entre as diferentes xeracións, xa que, non todos estamos ao día das últimas modas lingüísticas. Por outra banda, o galego e o castelán son linguas ricas e expresivas, cunha gran variedade de sinónimos e matices. O uso excesivo de anglicismos substitúe palabras con matices propios, reducindo as nosas posibilidades de expresión, coma se tentásemos describir unha paisaxe usando unha paleta de cores limitada. Máis aínda, os mozos, que están en constante contacto coas redes sociais, son os máis expostos a esta influencia. O resultado é que moitos deles incorporan anglicismos á súa linguaxe de forma natural, sen sequera ser conscientes diso. Isto dificulta a aprendizaxe e a adquisición dunha boa expresión escrita nos nosos idiomas.
En resumo, o abuso de anglicismos na nosa lingua é un problema que vai máis aló dunha simple moda pasaxeira. É unha cuestión de identidade, de riqueza lingüística e de comunicación efectiva. Vivimos nun mundo globalizado onde o inglés domina en sectores como a tecnoloxía, a ciencia e o entretemento. Ademais, asociamos o uso de anglicismos con modernidade e prestixio, o que reforza a súa adopción. Porque, sexamos sinceros, que graza ten dicir "selfie" cando podemos dicir "autofoto"? E que elegancia hai nun "like" cando podemos expresar o noso agrado cun simple "gústame"?
Non se trata de pechar as portas aos préstamos lingüísticos. Con todo, é fundamental utilizar a nosa lingua con respecto e conciencia, buscando sempre as palabras axeitadas nos nosos idiomas. Os medios de comunicación, as institucións educativas e cada un de nós temos un papel que desempeñar nesta tarefa. Non é unha utopía, senón un desafío que debemos asumir con determinación. Só así poderemos garantir que os nosos idiomas sigan sendo linguas vivas e vibrantes, capaces de adaptarse aos novos tempos sen perder a súa esencia.