Ramiro Espiño
Pontevedra respira deporte
Que espectáculo!, que magnífico fin de semana! Pontevedra demostrou unha vez máis (coma se fose necesario para que todo o mundo se decatase) que vive e respira deporte.
Unha cidade envorcada cos deportistas e os seus acompañantes a un Mundial de Dúatlon que moitos deles non esquecerán xamais. Miles de persoas nas rúas, nas prazas, en cada canto do espectacular e belo circuíto, formando un marco incomparable, adornado do espectáculo multirracial e plurilingüe que por si só constituían os visitantes chegados case dende cada canto do planeta.
Para que non soe a "chauvinismo", simplemente abonde citar as declaracións do flamante campión do mundo, o francés Nicolas Benoit, nada máis finalizar a proba: "Creo que foi un dos dúatlons máis bonitos da miña vida, nunca vira tanto público tanto polo centro da cidade como no estadio".
Pontevedra acolle a Facultade de Ciencias da Educación e do Deporte, ademais do Centro Galego de Tecnificación Deportiva, que camiña con xustiza (e ogallá consígao pronto) cara á transformación nun Centro de Alto Rendemento.
Pero, ademais diso, atrévome a afirmar que a nosa cidade, proporcionalmente ao seu tamaño, é sen dúbida unha das de maior implicación en todo o que significa DEPORTE, en calquera das súas especialidades, de toda España.
Paráronse algunha vez a pensar a cantidade e variedade de modalidades deportivas que se practican en Pontevedra e a súa bisbarra a nivel de clubs?
Pois tomen nota que a relación é larguísima ata o punto de que fai innecesario engadir moito máis: Fútbol, balonmán, baloncesto, atletismo, natación, wáter-polo, voleibol, rugby, fútbol sala, piragüismo, bádminton, xadrez, ciclismo, ximnasia, esgrima, mountain bike, triatlón, tenis, vela, padel, sincro, taekwondo, boxeo, golf, tenis de mesa, automobilismo, fisioculturismo, judo, remo, squash, e algún máis que seguramente me quedará involuntariamente no tinteiro, ademais de 39 escolas deportivas municipais que acollen a case 2.500 nenos, e nada menos que 72 clubs inscritos nos diferentes campionatos das súas especialidades.
Pontevedra, a súa xente, deu un novo exemplo de amor ao deporte, pero tamén de capacidade de organización de grandes eventos. Parabén a todos os que o fixeron posible, dende as autoridades que creron e apostaron por facer da nosa cidade, cada vez con máis frecuencia, un marabilloso macroescenario deportivo, ata os centos de voluntarios sen cuxa achega sería imposible que todo saíse así de ben.
E para que todo fose redondo, a última hora da tarde o Pontevedra sumouse á festa. Pasarón vibrou de novo como hai anos non o facía.
Pechou a Panorama. Como sempre outro espectáculo en si mesmo, seguido por miles de almas, e digo almas porque a esas horas moitos xa non podían co corpo. Daba igual. Pagara a pena. Que viva o Deporte, que Viva Pontevedra!