Bob Pop: "Facer a primeira tempada de 'Maricón perdido' foi un erro do sistema onde me coei e estou supercontento"
Por Mónica Patxot & Anxo Lourido
O coñecido escritor Bob Pop - Roberto Enríquez Figueiras (Madrid, 1971) - visitaba Pontevedra por primeira vez este 14 de xuño. "Tiña moitas ganas" admite ao comezo do encontro con PontevedraViva, "estou encantado e espero volver este verán".
Coñecido masivamente por aparecer como colaborador de Andreu Buenafuente no programa 'Late Motiv' e actualmente de Ángels Barceló en 'Hoy por hoy', Bob Pop móstrase próximo e agradable nas distancias curtas. O autor é un dos principais atractivos da programación do ciclo de cinema Ambienta, no que se ofrece visibilidade a proxectos que afrontan a realidade LGBTIQA+.
Durante a semana realizou un percorrido co alcalde Miguel Anxo Fernández Lores pola cidade e outros integrantes da corporación polo centro da cidade: "namoroume. Percorrín uns metros na cadeira e xa me pareceu estupendo". O escritor móvese en cadeira de rodas, acompañado sempre polo seu marido, debido á esclerose múltiple que se lle detectou hai anos.
En todo caso o modelo de cidade con prioridade peonil de Pontevedra parécelle idóneo para toda a cidadanía: "as persoas con mobilidade reducida vemos que son espazos que non só están especialmente preparados para nós senón para todo o mundo e, co cal, hai unha convivencia. Deixamos de ser marcianos aos que a xente non sabe como dirixirse".
E, que lle parece que se desenvolva un ciclo como Ambienta nunha cidade como Pontevedra?
Paréceme fundamental. Paréceme moi importante porque en cada lugar ten que haber un espazo de resistencia, de discrepancia, de diversidade e creo que este tipo de festivais, de encontros culturais LGTBI, son para todo o mundo, non só para o colectivo LGTBI senón para mostrar creacións que se viven e créanse desde esa mirada, e que son boas para que todo o mundo coñeza o resto da xente que lle rodea.
Na súa intervención falaba do proceso de converter a súa novela 'Mansos' nunha serie estreada por TNT, 'Maricón perdido'.
Si, analizo a importancia dos referentes de ficción, de como a ficción constrúe posibilidades de realidade, como destrúe muros que parecían pechar canellóns sen saída, como crea relatos e como crea imaxinarios. Sácanos da sensación de ser únicos e sós.
Como resultou esa experiencia televisiva?
Foi un proceso precioso e fixen algo que me encantou facer. O libro tiña un final moi terrible e na serie decidín darlle un final luminoso. Pareceume que xa estaba ben de terminar as historias de personaxes e persoas LGTBI cunha traxedia que lle redimira do que se supoñía que era un pecado, un defecto, un mal. Entón puiden cambiar a miña ficción noutra ficción para que tivese un final luminoso. Iso pareceume unha opción política moi chula.
Cre que a súa imaxe de éxito pode axudar a moitas persoas mozas a enfrontarse a situacións persoais complexas e mostrar a súa diversidade sexual?
Oxalá, non o fago con esa intención, pero oxalá sirva para que perdan medos e comproben que non pasa nada por contar a verdade. Ademais creo que é o único que nos fai diferentes. O que de verdade nos distingue e fainos únicos é a verdade. As mentiras que inventamos fannos moito máis parecidos do que pensamos, mentres que as verdades que vivimos fannos moitos máis singulares.
"O mundo paréceme unha merda pero tento pasalo ben, a pesar de todo"
Seguidores seus afirman que, en ocasións, transmite a sensación nas súas obras de estar enfadado co mundo
Non, non estou enfadado co mundo. A ver, o mundo paréceme unha merda pero tento pasalo ben. a pesar de todo.
Como ve a situación actual? Están a perderse espazos de liberdade?
Eu non sinto que perdamos liberdades. O que sinto é que hai unha reacción por parte daqueles que temen perder privilexios. Pero eu sinto que somos máis libres que nunca, que agora se poden dicir máis cousas que nunca, que hai máis medios que nunca. E quen asegura perder liberdades é xente que no seu momento, cando empezaron a facer cousas, non temían ofender os seus patrocinadores. O problema é que agora están patrocinados, co cal non perderon liberdade social, perderon liberdade de mercado.
Pero non cre que as redes sociais exercen un control sobre as opinións?
Ou ao revés, as redes sociais tamén o que están a facer é darlle voz a unha audiencia emancipada, que é unha expresión de Gonzalo Torné dun libro ('La cancelación y sus enemigos' ) que acaba de sacar sobre a cancelación, que me parece moi acertada. E unha audiencia emancipada que, de súpeto, podemos opinar e facer democrática a opinión. Durante moito tempo houbo xente que se creu con voz propia unilateral non está a asumir ben isto, pero non se sente ben porque estea a perder liberdade, é porque perde imaxe de marca. É un gran problema de imaxe de marca, de diñeiro e de negocio porque antes ninguén os chistaba. Antes tiñan a súa audiencia silenciosa e unha audiencia que agora decidimos non calarnos. E a mesma liberdade que ten un creador, unha creadora, para expresar o que pensa, témola agora a audiencia para expresar o que nos parece. Iso non é perder liberdade, moitos gañamos moitas liberdades.
"Vou seguir actuando e pelexando para que sigamos cun goberno de progreso e onde as cousas vaian cara adiante, que non nos fagan retroceder"
Teme que se produza un cambio político nas próximas eleccións xerais, que conleve retrocesos en diferentes materias?
Eu ata o 28 de xullo non vou asumir que hai un cambio político de retroceso. Vou seguir actuando e pelexando para que sigamos cun goberno de progreso e onde as cousas vaian cara adiante, que non nos fagan retroceder. E o 28 de xullo falamos.
Cambiando de tema, como está a ser a acollida do seu último libro?
Acaba de saír e está a ir moi ben, leveino á feira do libro, presenteino en Madrid e estou encantado co recibimento e espero que guste moito.
Un libro no que inclúe referencias a grandes creadores como Warhol, Sontag, Kafka, Pizarnik ou Tolstói.
Si, dos meus grandes referentes de diarios, ademais dos meus diarios antigos e os meus diarios actuais... é un xogo de composición de identidade cun recoñecemento ao papel dos mestres e mestras. A nosa identidade fórmase a partir doutras moitas persoas que escribiron, crearon e dirixiron e que se fósemos só o que vivimos seriamos moi pouca cousa, co cal temos a sorte de ser o que vivimos, o que lemos, o que escoitamos e ter claro que temos biografía e tamén bibliografía e filmografía e isto, ao final, é o que nos compón.
Haberá segunda parte de 'Maricón perdido'?
Estou a escribir a continuidade da serie, agora depende de que a industria a queira comprar.
Resultará complicado?
É un momento raro, pero nunca se sabe. Xa facer a primeira tempada foi un erro do sistema onde me coei e estou supercontento de conseguilo. Oxalá.