Alejandro Muñiz: "Es el momento de la historia en el que más conceptos tenemos para los casos de manos"
Por Manu Otero
A arbitraxe pontevedresa está representada desde esta tempada na máxima categoría do fútbol nacional por Alejandro Muñiz Ruiz. Este pontevedrés pasou en dous anos de arbitrar en Segunda B a facelo nunha das ligas máis potentes do mundo, pero esta meteórica progresión non nubla a súa mentalidade de seguir esforzándose ao máximo cada día.
Firme defensor do VAR e da calidade da arbitraxe española, está encantado cos seus primeiros meses en Primeira División e co respecto co que o tratan tanto compañeiros de profesión como xogadores.
Media tempada en Primeira Divisón, que balance fai do seu debut?
O tempo pasa voando. Parece que onte era agosto e aínda non empezaramos e xa nos puxemos en Nadal. Cando nos deamos conta a tempada xa acabaría. Non houbo tanto cambio como se cabía esperar. É verdade que hai máis velocidade, os estadios son máis grandes e hai máis ambiente. Pero é o mesmo deporte, non é nada demasiado diferente.
En dous anos pasou de arbitrar en campos similares aos do Coruxo a facelo en estadios de nivel Champions League. O cambio é notorio.
Si que é certo que se comparas a Segunda B coa Primeira, si que hai un cambio brutal. Un árbitro ten que pasar por todas as categorías e é o que che asegura que ao chegar arriba teña xa ese período de adaptación. Non é como un futbolista que ás veces pasa das categorías inferiores do club para debutar co primeiro equipo.
Arbitrar en Primeira División é o que esperaba ou lle impresionou moito?
É o que me esperaba máis que nada porque estiven cinco anos en Segunda B e facendo de cuarto árbitro en Primeira. Creo que na maioría dos estadios polos que pasei como árbitro xa estivera como cuarto. O ambiente e iso xa o coñecía. Pero desde dentro do terreo de xogo, a velocidade é o cambio principal pero xa o vas esperando porque en Segunda División tamén hai equipos de calidade que xogan ese fútbol rápido.
É o ruído e a cantidade de público que acode aos estadios de Primeira o que máis lle sorprendeu?
Hai estadios que son moi pechados, estilo inglés, e que encima teñen unha moi boa entrada de público. É certo que non escoitas nada en concreto, pero nalgúns momentos cando saltas ao campo e aplauden hai moito ruído. Ás veces é complicado escoitar polo comunicador aos compañeiros.
Cal é o principal cambio que notou con respecto a categorías inferiores?
Coñeces practicamente a todos os xogadores polo que os estudos dos equipos fanse moito máis rápido. En Segunda tamén era así. O cambio desde Segunda B era moito máis grande porque ao haber catro grupos, agora cambiou e hai cinco, era moi complicado coñecer a todos os xogadores.
Como é a súa arbitraxe? É dialogante como Mateu Lahoz ou autoritario como Figueroa Vázquez?
(Ri). A min gústame buscar o termo medio en todos os aspectos. Cada situación, cada xogada, cada xogador, cada acción pódese manexar desde os dous extremos, pero eu creo que a virtude está no termo medio.
No seu traballo é practicamente imposible contentar a todo o mundo, como xestiona as críticas?
É algo co que nos afacemos a vivir. É raro que ninguén se acorde dalgunha xogada puntual. Se ninguén se acorda de quen arbitrou o partido é o mellor que poden dicir da actuación. Aínda que tamén é certo que ás veces mesmo acertando critícanse certas decisións. Ao final, o que tratas é de illarche.
Aínda non tivo a oportunidade de adestrar en estadios como o Santiago Bernabéu, Metropolitano ou Camp Nou, pero nos que xa estivo, cal lle impresionou máis?
Por aforo se cadra, o Osasuna. Era unha festividade do club e había moi boa entrada. Estaba recentemente remodelado e lucía moi ben o estadio. Tamén o do Sporting de Xixón, que é bastante similar, igual porque é vermello. Son estadios bonitos de ver.
Que tal se leva cos xogadores?
Teño unha relación moi boa e moi correcta. Con todos os xogadores cos que puiden coincidir podo falar con eles de determinadas xogadas porque todas están abertas a diferentes interpretacións, pero eu sentinme moi arroupado nese sentido. Dá gusto.
O VAR cambiou por completo o labor do árbitro, como é o traballo con esta ferramenta?
É algo súper positivo. En tempo real tes un feedback directo do que está a ocorrer no terreo de xogo. Axuda moitísimo. Sempre vas ter esa segunda oportunidade en xogadas complicadas, poder volver vela para non cometer erros de vulto. É o noso anxo da garda.
Críase que co VAR ía acabar a polémica, pero está a verse que é todo o contrario. Debátese máis que nunca.
O fútbol é un deporte de moitísima interpretación, hai xogadas que son moi grises. Xa non só critícase o erro, ás veces critícanse ata os acertos, que é o que máis custa entender.
Hai moitísima confusión, tanto entre os afeccionados como entre os profesionais, pola interpretación das mans. Vostedes téñeno claro?
As directrices coas mans son moi claras. Hai unha cantidade de mans que está moi claro que non son faltas e outras que si. Esas non as discute ninguén. Logo hai unha pequena porcentaxe nas que hai que ver se o brazo está posición máis ou menos natural, se o balón vén desde máis ou menos lonxe, o tempo que ten o xogador para reaccionar, a imposibilidade ou posibilidade de evitar tocar o balón tanto por acción como por omisión... Hai unha chea de criterios e está moi ben regulamentado. A día de hoxe é o momento da historia nos que máis claro temos ou máis conceptos tipificados temos para o caso das mans.
Fálase moito do estilo de arbitraxe inglesa, está de acordo con que a arbitraxe española ten tamén un estilo propio e ben definido?
O que era ata o de agora o noso presidente, Velasco Carballo, sempre dicía que o árbitro español era un árbitro de moito carácter e que tiña que destacar por iso. Dicíanos que non tentásemos arbitrar como un árbitro inglés, porque aí sempre vai ser mellor un árbitro inglés. Quizá polas características do fútbol inglés, moi vertical e rápido, sempre tiña máis contactos. O español era máis de combinación e toque, entón te especializas no que vives o día a día.
Por desgraza, unha dos acenos de identidade dos últimos anos é que o tempo efectivo dos partidos en España é dos máis baixos de Europa, como se pode corrixir isto?
Hai multitude de estudos sobre iso. UEFA e FIFA están a traballar sobre iso que é a quen lle compete dar coa solución. Eu cheguei a ler ata parar o reloxo coma se fose baloncesto. Iso cambiaría un pouco o deporte. É cuestión de mentalizarse todo o mundo, ao final os equipos cando van gañando os golpes doénlles un pouquiño máis... É a picaresca que hai neste deporte e sempre haberá.
O VAR tamén é unha ferramenta moi boa para isto. Moitas veces critícase o tempo que empregan para as revisións. Queren que acerten e que acerten rápido. O VAR prima a precisión á velocidade. Eles cronometran o tempo que tardan nas revisións e dincho, ademais tamén che asisten no tempo polos cambios e as atencións médicas.
Nos últimos dous anos converteuse na referencia da arbitraxe galega, como está o nivel en Galicia?
O nivel de árbitros en Galicia sempre foi moi bo. Sempre tivemos árbitros moi bos. O noso presidente, Bernardino, foi o último internacional que tivemos en Galicia. Historicamente sempre tivemos moitos árbitros, igual porque sempre houbo moito fútbol. Ao ser unha comunidade grande e con moitos árbitros é normal que haxa ese bo nivel en Galicia. Hai moitísima canteira. Os dous árbitros que temos en 1ª RFEF son de Pontevedra e en Segunda vén xente pisando moi forte.
Citaba antes a Bernardino González, cales son os seus principais referentes na arbitraxe?
Eu cando empecei a arbitrar, Bernardino aínda estaba en activo. Fíxome nos árbitros top que temos a nivel internacional como son Gil Manzano, Mateu Lahoz, Del Cerro Grande e agora que se uniu Sánchez Martínez. Sempre buscas un espello no que mirarche e eles son aos que mellor lles vai.
Como é a relación co resto de colegas?
Agora mesmo co tema da covid-19 é máis complicado. Reunímonos nas últimas probas físicas, pero parece ser que agora iso pode cambiar polos protocolos. Antigamente cando non tiñamos ese problema si que tiñamos concentracións mensuais e facíase moita piña e moito equipo. Agora é máis complexo porque as formacións fanse en liña e é diferente. Esperemos que pronto se poida recuperar.
Vai a un ritmo de ascenso por ano, podemos apostar xa canto tardará en debutar na Champions ou nun mundial?
(Ri). Non hai présa ningunha. Hai que ir paso a paso. Pisar firme pero con tranquilidade e non precipitarse. Primeiro teño que adaptarme á nova categoría e non mirar moi arriba e xa virán novos obxectivos máis adiante.
Relacionadas:
-
Alejandro Muñiz estreará a súa terceira tempada na elite arbitrando o Barcelona-Cádiz
Por Diego Espiño |
-
Muñiz Ruiz, proposto como novo árbitro internacional FIFA
Por Redacción |
-
Bello Blanco e Muñiz Ruiz, pasado e presente da arbitraxe pontevedresa en Primeira División
Por Diego Espiño & Mónica Patxot |
-
Alejandro Muñiz, designado para o seu primeiro partido 'grande'
Por Diego Espiño |
-
Un trotamundos na arbitraxe pontevedresa
Por Manu Otero |
-
Alejandro Muñiz repetirá por segunda tempada como árbitro de Primeira División
Por Diego Espiño |
-
Os árbitros pontevedreses de categoría nacional, en plena forma
Por Redacción |
-
O pontevedrés Muñiz Ruiz recibe o premio a mellor árbitro de Segunda División da tempada 20/21
Por Redacción |
-
O árbitro pontevedrés Muñiz Ruiz debuta este sábado sobre o verde de Mendizorroza
Por Manu Otero |
-
O árbitro pontevedrés Muñiz Ruiz debuta esta fin de semana en Primeira con dobre sesión de VAR
Por Manu Otero |