O Pontevedra toca fondo cunha abultada e humillante derrota en Ordes
Por Ramiro Espiño
Máis do mesmo. Un equipo con ganas e intensidade e outro sen espírito competitivo, sen orde técnica nin táctico. Xogando andando no fútbol actual non se lle gaña a ninguén, pero o peor é que o Pontevedra converteuse non só nun equipo vulgar, si non tan previsible en todas as súas accións que aos contrarios bástalles con esperar, deixándolles gozar dun dominio máis aparente que real, para asestarlle o primeiro golpe e mandalo á lona, aproveitando a nula capacidade de reacción ante a adversidad dun conxunto que segue costa abaixo na rodada.
Si fai unha semana preguntabámonos a que xoga este Pontevedra?, nesta ocasión temos a mesma resposta: absolutamente a nada. O malo é que non se atisban visos de melloría. Seguimos cegos. Non alcanzamos a detectar a orixe do problema e insistimos unha e outra vez nos mesmos vicios ou defectos que levaron ao equipo a deambular sen rumbo pola terceira división.
Cada vez son menos os afeccionados que se atreven a acompañar ao equipo nos seus desprazamentos e non é de estrañar. En Ordes eses poucos afeccionados abandonaron o campo abochornados de novo, especialmente ao recibir o último gol, fiel reflexo da nula competitividad, así como da ausencia total de solucións aportadas desde o banquiño para corrixir unha traxectoria errática e que comeza a recordar peligrosamente á que levou aos granates precisamente a esta terceira división.
Unha xornada máis arrastrando nome e prestixio, o Pontevedra perdeu de xeito estrepitosa no estadio de Vista Alegre de Ordes (3-0) e afástase dos postos altos da clasificación. A actuación do equipo granate volveu a rozar o ridículo incidiendo en erros de xornadas anteriores e sen mostrar nin unha sóla das supostas virtudes que se lle supoñían ao equipo no arranque liguero.
O equipo dirixido por Milo Abelleira só pareceu poder gañar o partido nos primeiros dez minutos de choque. A partir de aí, a maior intensidade do Ordes foi suficiente para doblegar a un Pontevedra carente de ideas e incapaz de reaccionar tralo primeiro tanto dos locais.
Non sufriron excesivamente os granates no primeiro acto, aínda que tampouco foron capaces de traducir o seu dominio territorial en ocasións claras de gol, pero trala reanudación dúas xogadas a balón parado supuxeron os goles de Baleato nun saque de equina (en dous corners anteriores xa tivo o Ordes senllas ocasións en remates errados) e Capelo de falta directa, que desnivelaron a contenda ante a pasividade granate.
Cabrejo desde o seu propio campo, aproveitando que ninguén acudiu a presionarlle e ao ver adiantado a Lloves completou a goleada xa no minuto 90, cun disparo parabólico que fixo abandonar precipitadamente o campo, avergoñados, aos poucos seguidores granates que acudiron ao partido, nun acto secundado tamén polo presidente do Consello de Administración, Mauricio Rodríguez (ver foto) que presenciou o choque nun lateral do campo, sen acudir a un palco no que non houbo representación granate.
O Pontevedra afúndese na táboa logo de sumar nos últimos 9 encontros tan só 9 puntos de 27 posibles.
SD ÿRDENES: Mario (1); Cea (1), Antonio (2), Rubén (1), Cabrejo (3); Baleato (2), Padín (1); Álex Castro (2), Capelo (2), Alvarito (1); Nacho (1).
Sustituciones: Denís Pouse (1) por Padin, min. 62 e Marcos (s.c.), por Álex Castro, min. 86.
PONTEVEDRA CF: Lloves (1); Adrián (0), Sestelo (1), Pablo (1), Nano (0); Fran Fandiño (1), Cristóbal (1), Moisés (0), Jacobo (0); Tubo (1) e Stefan (1).
Sustituciones: Buba (1) por Fran Frandiño, min. 60, Emilio (1) por Jacobo, min. 68 e Richi (s.c.) por Tubo, min. 80.
Árbitro: Comesaña Bastero, auxiliado nas bandas por Cristian Vázquez e David Igrexas (Vigo). Amonestó a Capelo, Padín e Nano.
Goles: (1-0) Min.53: Baleato remata de cabeza un corner lanzado por Padín. (2-0) Min.71: Capelo de falta directa desde a frontal do área. (3-0) Min.90: Cabrejo desde o seu propio campo ao ver adiantado a Lloves.
Incidencias: Estadio de Vista Alegre, Ordes. Uns 250 espectadores.
VESTUARIOS:
MILO ABELLEIRA: Cando podiamos pensar que o técnico granate aparecería con visibles xestos de contrariedad, a sorpresa foi comprobar que ao parecer vira un partido diferente ao do resto dos asistentes ao choque: "De Barbadás saímos avergoñados pero de aquí non. Os dous equipos xogamos a un ritmo medio e máis ou menos igual. Nós intentamos xogar como o vimos facendo todo o ano, combinando ben, chegando ben por banda, pero viñeron os dous goles deles e esnaquizáronnos". Ao insistir nas facilidades que tivo o Ordes para rematar os corners, Milo volvía ter unha versión cando menos curiosa: "Tamén nós sacamos hoxe uns bos corners, pero non puidemos rematalos. Durante todo o partido tivemos boas chegadas, pero ao poñerse por diante eles se replegaron e non fomos capaces de atopar o oco".
Con respecto á lentitud do xogo do seu equipo, Milo dixo: "Moisés xa sabemos como é que ten que darlle moitos toques ao balón antes de facer o pase, pero xa o facía nos primeiros partidos e todo o mundo estaba contento. fixemos perigo, pero faltounos acertar no remate". Ao insistirlle en que saïamos do partido sen saber si o porteiro do Ordes era bo ou malo, ante a falta de traballo que tivo, Milo reaccionou cunha curiosa resposta: "ÿ un bo porteiro porque o adestrei eu". Se lle incidió en que a pregunta non se refería ás súas condicións, si non á súa falta de traballo, e decididamente o técnico vira un partido diferente: "Tivemos ocasións, pero faltounos remate".
Milo: "O Consello saberá si ten que cesar ao adestrador ou ao Secretario técnico, a min só me queda seguir traballando"
Para rematar, ao cuestionarlle sobre si estaba preocupado pola posibilidade dun cese, Milo dixo: "Iso é cousa do Consello, que saberá o que ten que facer, si debe cesar ao adestrador ou ao secretario técnico -curiosa frase cando el mesmo realiza ambas funcións- a min só me queda seguir adestrando, seguir traballando para sacar ao equipo adiante".
NACHO: O adestrador local era a mesma imaxe da felicidade: "Non todos os días gáñaselle ao Pontevedra e máis desta forma. Sabiamos como había que xogarlle, que tiñan moito perigo si deixabámoslles roubar e saír con espazos por diante, por iso deixámoslles o balón e esperamos ata que chegou a nosa oportunidade". Nacho demostrou ter moi estudado aos granates: "Sempre buscan a Stefan con balóns directos, intentando aproveitar as segundas xogadas e aí estivemos máis intensos, ademais, ao pecharlles ben as bandas limitámoslles a envíos frontales que puidemos defender sen problemas". Con respecto ao Pontevedra dixo: "ÿ un bo equipo pero superámoslles en ritmo e intensidade, aínda que sexa a costa de cambiar o noso xeito habitual de xogar".